Na een onrustige nacht, waarin Celeste twee keer heeft overgegeven, gaan we vandaag met een onrustig gevoel naar de therapie. Ze heeft een lichte verhoging, en niets gegeten of gedronken. Daarnaast heeft ze al dagen geen ontlasting gehad. (Ze heeft hier wel vaker last van, en heeft er ook medicatie voor.)
Bij aanvang van de therapie blijkt dat Marie ziek is; gelukkig wordt ze vervangen door een andere logopediste (Anne-Sofie). Celeste gaat blij mee, en ze mag meteen met Anne-Sofie op een kar zitten, met als doel om haar prikkels weer te activeren.
Om het staan te oefenen gaat Celeste op de kar naar de onderzeeër in het Sea Aquarium, waarin grote vissen te zien zijn. Celeste moet in de onderzeeër aan een reling staan om de vissen goed te kunnen aanschouwen.
Er is gelukkig niets van te merken dat Celeste niet zo lekker is, want de oefeningen gaan heel goed. Door Patrick ondersteund, loopt ze zelfs helemaal van de oefenruimte naar de ingang van de lagoon, waar de dolfijnen zijn. De laatste 10 meter, als ze eigenlijk niet meer kan, geeft Kaylee (een meisje dat ook de therapie volgt) haar een handje, waarna ze onder luide aanmoedigingen ("Go Celeste! Go Celeste!") van de therapeuten nog een stapje extra doet.
Op het dock willen de dolfijnen echter deze ochtend niet komen. Ze zijn met elkaar bezig, en zwemmen samen rondjes. Bonnie, de moeder en leider van de groep dolfijnen, is vruchtbaar op het moment, wat zijn weerslag heeft op de hele groep. Dieren kun je niet dwingen, dus na een paar keer proberen, wordt de therapie voor alle kinderen afgeblazen. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen.